EPISTOLAE. 2 er Monachi docuerunt, fc mereri remifionem pecca* torum facnficio MijJ<e,cr alijs opertbus, er talidifei* plinaiuftosefift. Hos errores refutari 'm Ecclcfia femper necejfi* rium efi, er econtra illufirari dodrinam de filio D« </»'&>- CT eius bcncficijs, Hac fiunt fmrna pcrfficuitatc m epiftola Pauli ad Romanos, quia cum Pharifiei er multi alij, tunc acerrime defenderent fuos errores de iuflicia legis, cr non agno fierent filium Dei, er iufli* tiamfidei, ncccffifuit opponi pcrjfiicuam refutatio* nem, Nec tamen tantum ad illud tempus b<ec Epiftola: accommodanda efi, fid femper ncceffc eftrcdeag* nofei filium Dei, er mtclhgi iufiiciam fidei, er diferi* men legis er Euangehj, Condonatur ergo heee Epiftola Ecchfi^ufq- ad extremum iudicium ficut res eadem antea k Prophetis tradita funt, in quibus extant feucrifiim# conciones contra illas pharifaicos tenebras, er multi propter V has reprehenjiones k facerdotibus er pharifitS inter* fedi funt, imo Paulus cum quidem affirmet fc dodri* nam accepiffe reuelante filio dei, ut ad Galatas ex* prejfe tnquit, Tamen citat tcftimonid prophetarunt, ut oftendat unam perpetuam uocem Euangehj in Ec* clefia effi,de beneficijs fihj Dei,de modo reconciliatio* B 2 IMS