Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880 - 1885; z přidawkom nadrobneje kharty serbskich Hornich a Delnich Łužic z lěta 1886
— 263 — wosadj maju: a) cyle serbski; b) cyle nemski; c) wjacy serbski baß nemski; d) wjacy nemski baß serbski lud? 2) Kak wjele wosadnych reci: a) jenoz nemski; b) jenoz serbski; c) wjacy serbski dyzli nemski; d) wjacy nemski dyzli serbski? ß) Wyssa cyrkwinska rada w Barlinje be 1880 porußila, zo maju ducbowni pruskebo kralestwa wo tym konsistorstwu roz- piawu daß: 1. hdze so Boza siuzba w jenej njenemskej reßi wukona a kak busto so to stawa; 2) haß so tez pacerske dzöci w jenej njenemskej reci rozwucuja a na konfirmaciju pribotuja? Zo je mjez pruskimi Serbami duchowna nuza, kiz wukhadza z toho, zo so na jich narodnosc, wasnja a reß dose njedziwa, drje zadyn njestroniski sudzer njepreje. Najwjetsi njedostatk lezi we tym, zo so synam serbskeho naroda, kiz maju jeho ducbowni wjednicy a wucerjo byc, zana rozwucowanje w serbscinje nje- podawa; tuz woni busto spatniso macefnu rec znaja a powedaju dy^li prosty njezdzeiany lud. To wsak je pola druhich narodow njemöznosc a baniba, pola Serbow pak busto wosebnosß a kbwalba^ Je tu dziw, zo potom tuci „zdzelani Serbja“ so ma- cefneje rece banibuja, je zacpiwaju a kaza? Ars et lingua non babent osorem nisi ignorantem! Tu bod& so jeno2 lepse öasy woßakac: 1) hdyz by so za prusko-serbskich studentow duebownistwa serbski predafski seminar zalozil, podobny sakskemu wHod^iju; 2) hdy byebu serbscy praeparandowje a seminaristowje, kiz so na wu- ßefske zastojnistwo we Serbacb prihotuja, tez rozwucowanje w ma- ßefnej reci dostawali, kaz je to sw<5j cas w praeparand^e we Wojerecach a na wucerskim seminariju w Rychbacbu bizo by- walo; a 3) kdy bychu wsitey ducbowni a wucerjo w Serbacb spöznawsi, zo je serbski lud jich starosci a zastaranju poruceny, sweru w hromadu stali a liromadze w serbskich konferen- cach naleinosce swojicb serbskich wosadow wopominali. Quod vdeni bene vertat! ♦ 19