Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880 - 1885; z přidawkom nadrobneje kharty serbskich Hornich a Delnich Łužic z lěta 1886
— 265 —^ lestwa zasydlili, prede wsem we hlownym mesce Drjezdzanach a jeho wokolnosci, hdzez nahladnu serbsku wosadu tworja. Ze strony sakskeho knjezerstwa buchu Serbja po narodnosci hizo w prenich dZesatkach naseho letstotka wjacy kröc liceni. Tola cyiy tutön rukopisny material, kiz so zenje wozjewil njeje, bu skönönje zniöeny (pfir. Andree, Sprachgebiet der Lausitzer Serben, str. 21). Prenje nam zdZerzane priblizne licenjc Serbow sakskeje Luzicy sta so w 1. 1844 wot Budysskeje krajskeje di- rekcije na zadanje kral. saksk. Towarstwa za wusledzenje a zdzer- zenje krajnych starozitnoscow w Drjezdzanach. Tehdy je so „un gefähr im Überschlag“ 42,000 Serbow naliöilo, wot kotrychz mejese mesto Budysin samo 1200 (prir. Mittheilungen des k. s. Vereins etc., str. 72 sl.). PozdZiso buchu wot 1. 1847 Serbja w Sakskej pri wsech ludlicenjach (z wuwzacom 1. 1852 a 1855) porjadnje liceni a jich liöba hac do 1. 1871 zhromadnje w „Za- piskach kr. s. statist. bureaua w DrjezdZanach“ wozjewjana. Na- drobne liöby Serbow z közdeje wsy wosebice häkle buchu w spom- njenych „Zapiskach“ wot poslednjeju ludliöenjow 11. 1875 a 1880 wociscane. Moje liöenje Serbow z 1. 1884 (wo nekotrych wosadach häkle z 1. 1885) je wescise a dokladnise, hac mözese jo knje- zerstwo pri ludliöenjach dobyc, dokelZ so do officialnych licenskich listnow wselacy Serbja ze wselakich priöinow jako Serbja nje- zapisuja. Za to wot mnohich jeno tri priklady z ludlicenja 1880! W malej wjescy Hodzijskeje wosady njebe bohata burowka swoju serbsku narodnosc wuznala. Jako chcyse lißer to poprawic a do listna pripisac „Wendin“, wona z hordoscu na njeho zawola: „Bozedla nie! Mje nichtö za Serbowku dzerzec njesme!“ A ji tola pri közdym nemskim slowje Serb na hubu bijese! — Na wulkich kublach kublerjo abo najency, kiz su z wjetsa nemskeho rodu a njeredko pleciwnicy Serbow, pri ludlicenjach runje kaz pri wölbach do sejmow swoju narodnosd pozbehnud a serbsku potiööiö pj r taju. Pfede wsem pola dweju, stoZ zhonich, buchu pri poslödnim liöenju 1. 1880 ßeladnicy a dZeladerjo, kiz bechu a su nimo inspektora a hetmana wsitey serbscy, jako Serbja nje- zapisani — a tak liebu Nemcow we wsy nolentes-volentes prispo- richu. — Samo zdzelanym Serbam stanje so druhdy, zo jim skra-