Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880 - 1885; z přidawkom nadrobneje kharty serbskich Hornich a Delnich Łužic z lěta 1886
widzec na woblicach poboznych poslucbarjow: swjata cisina knje- zese, mnozy mejachu sylzy we wödkach; we lödzi sedfiwy starc cyiemu predowanju stojo priposluchase a so w nutrnej zaborje- nosci preco blize ke kletcy ciscese. Tajki wobraz poboznosde dyrbjal tez na najswetnisebo dlowjeka hluboki zadisd cinic! ■— Jara so mi spodoba, zo je w Picnju srjedi nemskebo a serbskebo kemsenja wjetsa polhodtfinska prestawka, tak zo möZachu Nemcy z dobrej kliwilu z cyrkwje wund a Serbja do njeje zand, runje2 wsak wjele Nemcow wote mse hid njewidzach. Haj, be jicb tebdy woprawd^e zrudnje malo za tajke dosd wulke mesto a mjez nimi dzecbu hisde snadtf 20—30 Serbja: sluzobni z mesta a ra- tarjo z predmestkow. — Hewak pak ma so drje wsud^e po Del- nicb liUzicacb nemski a serbski kems w jenej smuzy za sobu: bdyz je faraf nemski wuprddowai, wostanje wön na kldtcy stojo, wosada jenu abo poredko dwd stuöcy ze spewarskicb (zwjetsa z nemskicb) wuspewa a faraf preduje bnydom dale serbski. Tuta woprawdze njedostojna naprawa za sluzbu k desdi Boba Wjers- neho ma dwe pridinje: 1) zo by k. ducliowny skerje lepje botowy byi a 2) zo bycbu Serbja nuzowani byli bnydom tei nemsku Bo2u sluzbu sobu wopytad; pfetoz to je njemdtfno, zo w tak kröt- kim dasu Nemcy, runjez je jicb drubdy zalostnje malo, cyrkej wopusda a Serbja zastupja a so na swoje mesta podad^a. A k tomu je köMebo pobo^nebo serbskebo kemserja wezo baniba pri spdwanju zastupid, pfed wodemi k. fararja, kiz na kletcy stoji, po cyrkwi wokoio beb ad a swojebo nutrnje spewacebo su- soda molid. To je runje tak, jako bycbu moji sulerjo, hdvz ja na katbedrje stoju, prede mnu w auditoriju wokoio behad a swo- jicb susodow storkad chcyli. Njcbychu-li so sami tobo stracbo- wali, ja bizo bycb jicb mores nawudil! A mjez kemsemi a sulu je we tym preco bisce wulki rozdzel, tarn so swetne wecy wuda, tu pak böjske! Ale ja wem dobry sredk za wonycb serb- skicb fararjow, kotrymz je prewobdezno dwe porjadnej a cylej Bozej sluzbje za Boze kralestwo közdu njedielu wukonjed. Njecb najprjedy serbsku Bozu sluzbu d^erza, stoz po prawym prawda a sprawnosd sama wot so zada, potom pfestawku wot 10—15 mjensinow sdinja a na to dospolny nemski kems sdekowad dadfe. Husto budze, bdyz chcedza potom nemsku Bozu sluzbu zapoded,