X VOORWOOKD. welke zoete gewaarwordingen , welke dierbare herinne- ringen liggen niet in dat woord besloten! — Vader- land! dat zijn wij: wij burgers op denzelfden grond geteeld, met hetzelfde bloed in de aderen , door den- zelf'den liefdeband aaneengesnoerd , die onze vaderen aan elkaar vereenigde. O! is ’t ons dan niet geoorloofd, ja! is ’t ons geen dure pligt, te onderzoeken, of hij , die den heiligen naatn van vader draagt, waarachtig »onze vader” is? Mag een kind onverscbillig zijn om- trent dengene, aan wien men zegt dat hij leven en geluk te danken heeft? Neen! daaromtrent kan ik niet onverschillig zijn, want ik heb mijn vaderland te lief en stel te veel belang in zijn eer en waarachtig geluk. ’t Is mij een dierbare pligt , zijne beiden en groote mannen te verliehen , en ik noem het eene heiligschen- nige roof den goeden naam te bezoedelen van die onze weldoeners zijn ; maar ik wraak het tevens ons als bei den en weldoeners op te dringen , zij welke dien eere- naam niet verdienen. Wij zullen dan de waarheid van het besproken feit trachten op te delven uit die menigte van gevoelens en vooroordeelen, waaronder zij als begraven ligt; wi j wil len de naakte waarheid voorstellen, ontdaau van alle aaidiangsels en toevoegselen, waanuede onkuude of voor- oordeel haar omkleed liebben. Daarom zullen wij bij geene geschiedschrijvers van latere dagen te rade gaan, want ook deze hebben vaak hunue voorgangers slechts afgeschreven, zonder uit vroeger bestaande brounen te hebben kunneii putten. Wij zullen verder geene in zage iiemen van de vele prulscliriften en blaauwboekjes, die bij het leven van Oranje bijna dagelijks, zoowel tegen als voor hem versehenen zijn, want zij geven vaak niet anders te lezen, dan den hartstogt, die heil zamenllanste; wij zullen uit zuiverdere en ouderc bronnen putten. De eigene Schriften, de eigene brieven der personell, die