Cadmo libros supponi potuisse concedit, negat potuisse Milesio, gramma ticorum neglexit testimonia, quibus litterarum inuentorem ex Phoenice factum esse Milesium iam Muellerus probauit. At immerito in eiusdem suspicionis communionem uocatus est Acu- silaus Argiuus. Cuius genealogias haud raro a ueteribus usurpatas nihil esset quod in dubitationem adduceret, nisi apud Suidam (u. "Exaraiog) legerentur verba rd ‘AxovoCkdov vo-dtvtrcu idem que quae de uita Acusilai habet satis mirabilia essent. Unde profecti Muellerus (1. d. I p. XXXVII sq.) qui posteriore tempore ferebantur Acusilai libros Alexandrinorum aetate confectos esse censuit, Carolus Frick (Beitrage zur griechischen Litteraturgeschichte und Chronologie p. 3 sq.) dubitari non posse iudica- uit, quin Neoplatonicus quidam eam fraudem commiserit, Cutschmidius denique (in Plachii Hesych. Onomat. p. 7) Platonis certe aetate non posse fraudem quam et ipse statuit recentiorem esse intellexit: ita tamen falsaHus iste a nero Acusilao satis exiguo temporis spatio distaret atque ea aetate libros illi supposuisset, qua eiusmodi fraudes factas esse neque ullo exem plo probatur neque omnino credi posset, etiamsi notum sperneremus Caleni testimonium in Hippocr. de nat. hom. I, 42 u. XV p. 105 K. Sed uiden- dum est de Platonis loco ceterisque de Acusilai principio testibus panllo accuratius. Platonis uerba in Symposio sunt haec p. 178 AB rd yug iv Tolg jiyeapvTUTOi’ tivai liuioi'' Tty.ui/Oun’ Si toutov yovijg j'd(> "Iaiidtii: ovr' tlaiv ni/re ktyovrui vn‘ ovStrog ovre iSuorov oi'vt noiijTov, 'HaioSog nod>- rov fiiv Xdog tpijal yevtadtti a'in t ira Vai' iiiovanorog ndyriov iSog ixaqaiig cxiti 7/3' "Egog. I hxguiriSijg Si T7/v Feveoiv 'keyti jiowTiOTOV uii 1 "Jigonu dewi’ lO/Tioaro ndvriov. ‘Ifai63q> Si y.ai Axovallto/g u/xukoyti. Explicatius de Acusilao testimonium est apud Damascium rugi ngwroi/> utr/wv c. 124 p. 383, quem locum paullo plenius quam a Muellero factum apponi necesse est, quo magis pateat, quantum in errorem implicatus sit Frickius, qui indubia ratione nodum expediuisse sibi uidebatur. ‘Axovaikaog Se inquit Xdog ut/’ vnorlfttoda. i 2