Platonem ipsi demum efficiunt. Ex Philodemi ntru tuaipikts p. 61 Gomp. 'Axovailao? S’ dx Xaous noibrov ralla (qijol) nihil noui discimus: scholiastae autem Theocritei ad 13, 1 !AxovaClaog Nvxrog xai Aifieong [vior 'Eoiora Itysi) error est manifestus, quem tamen corrigendo amouere non liceat 1 ). Ab Eudemo maiore sane temporis interuallo distant reliqui de Acu- silai libris testes Didymus Strabo Ioseplms Apollodorus personatus alii saeculo altero non superiores, quo Sabinum Hadriano imperante commen tariis illos illustrasse testatur Suidas. Sed illorum indicia ut partim certe ad antiquiores fontes redire probabile est 2 ), ita nihil usquam in iis reperitur, quod iustam dubitationem moueat. Nam quod ea cum Hesiodi memoria, ad quam Acusilaus ita se applicauit, ut carmina eius in prosam orationem conuertisse uideri posset teste Clemente Alexandrino Strom. AH, 2 p. 752, non saepius consentiunt quam ab ea discrepant, facillimam inde habet explicationem, quod in his potissimum causa exstitit logographi nominandi. Neque iam mirabimur notum illud losephi contra Apionem I, 3 testimonium 'oou Si Suoofiorro rbv 'HoloSov ‘Axovollaog: (piibus quae praecedunt boa uiv 'Elldvixog Axouailaio :nol rSiv ytvialoyiuiv Sianirf(brijx(i>, iis fidem librorum augeri potius quam imminui apparet. Restant (piae iu 1) Non mitius quam in hac quaestione falsus ost Enckius quod seriem illam regum Atticorum, qua a Cecrope ad Pemophontem duodecim nomina numerantur, iam ah Acusilao constitutam esse sibi persuasit. Kirchhoffii quidem sententia ne Hellanicum quidem illam nouissc putantis Hermae u. VIII p. 184 sqq. non maiori dubitationi obnoxia est quam Brandisii de temporum graecorum antiquissimorum rationibus p. 8 sq., quem Iriekius sequitur. Sed de Acusilao nihil huic colligere licuit ex Eusebii praepar. euang. X. 10, 7 p. 489 (fl 1 . 14) ano Jlyvyov rov na$t sxeirot<; avxoyj)ovoq moxevOivxoc, itp' ov ytyovev o ^tya<; xai n^oxoq tv xtj ^Attiy.7- xaxaxkvofio^ r I>OQ0>vi<nq l-i^ytimv fictou.tvovro?, lOXQQtZ, ^Zy^i xijq nfjotr/jz mados— frxtj ovvaysxai yiXia eixooc <o$ xai roZq n(>oai(it]fjtvoiq ovii^oiveZ xai rolq f£ijq <)eiy9-/]nexat,. in quibus Acusilai mentionem ad sola praecedentia, non ad annorum cumputationem referri totum locum inspicienti facile patebit. Simili interpretandi uitio laborant quae Erickius p. 0 sq. Brundisio Munjclium inter Atticos reges ab Hellanico relatum esse propter fr. 71 statuenti obloquitur. 2) Stiabonis eam partem, (pia Acusilai mentio inicitur, Apollodori commentaiio deberi quo is nauium catalogum illustrauit, satis probasse uidetur B. Niese n. musci Rhenani u. XXXII p. 268 sqq. nee minus credibile bibliothecae auctorem, quae cum Hesiodeis conspirant ut tamen in singulis haud paucis ab eis dissentiant, ab Acusilao petiuisse ipsum, quae Roberti est sententia de Apoll. bibi. p. 69 sqq.