Nicolai Selnecceri D. Historica Narratio Et Oratio De D. D. Martino Luthero, postremae aetatis Elia, et initijs, causis, et progressu Confeßionis Augustanae, at[que] Lutheri ac Philippi homonoiai sancta: Lipsiae publicè habita et recitata, mensis Nouembris die XXII. ante enarrationem eiusdem Confeßionis, propter Historiam et alias vtilitates,
Titel
Nicolai Selnecceri D. Historica Narratio Et Oratio De D. D. Martino Luthero, postremae aetatis Elia, et initijs, causis, et progressu Confeßionis Augustanae, at[que] Lutheri ac Philippi homonoiai sancta: Lipsiae publicè habita et recitata, mensis Nouembris die XXII. ante enarrationem eiusdem Confeßionis, propter Historiam et alias vtilitates,
Untertitel
Studiosae Iuuentuti perquam necessaria. Anno salutis abundantis MDLXXIIII. ...
Alternativtitel
Historica narratio et oratio de D. D. Martino Luthero, postremae aetatis Elia et initiis, causis et progressu confessionis
medij ratio &fi>esJuperfuit,quam Lutherus quoifi animo lato approbauit, videlicet, vt de Concilio indicendo, & conuocando ageretur. Omijfis igitur nunc ijs, qua quafi difceptattomb & veli tationibus, vtrtnfy mixtis, parttm pro cur fit illo dottrina falutaris promonendo & modefle, &■ acriter a nojlris, vt rerum neceffitas pojlulabat, <£• Spiritui fitnElut ipfi hoc negocium admini- firabat, partimad curfum eundem remorandum & cohibendum ab aduerfarijs, agebantur, ad pracipuum caput, de quo dicendum nobis efl, tan dem veniemus. <tslnno i y 2 9. cum Cafar f. No- uembris Bononiam veniffet ad coronationem, paulo pott, omnium Ordinum conuentum ad 3. Aprilis anni fequentis, Augufla Vindelicorum indixit, & interea cum Clemente Pontifice de Concilio egit, quiflatim Cajarem monuit, non am plius vilis dtfputattombus opus efie, Jed vi eradi candum efie, quidquid Romana cathedra aduer- fetur, & executionem requiri. Huic Clementis inclementifermoni Mercurinus Car oli Cancella rius refpondit, alia ratione opus efie, & hanc vi am exequendi Pontificis voluntatem circum flantes & rebus, qua in Germania agantur, mi nime competere. Clemens toruo eum vultu in • tuitus, cur mihi, inquit, obloqui audes, JlJercu- rine ? Is quidquid, inquit, affero, de fententia & tuffu Cajaris affero, cuiut confilium cum mihi flaceat, JuaJorJum, vt malefiat eius in tllo perma neat.