Jurij Wjela bĕše do wojny jara wuspĕšny serbski dramatik. Swojimpowšĕch Serbachznatymhram, kaž,,Knjezaroboćan“, ,,Naš statok“, a ,,Paliwaka“ njepřipisa po wojnje bohužel dalše nowe. Won so zabĕraše lĕta dołho z historiskimi studijemi, zo by přeslĕdžował serbsku zašłosć a našoł z njeje nowy mate- rial za nowe tworjenje. Jednotliwe skicy z tutych studijow je wozjewił. Tuchwilu’ zhromadnje z Marju Kubašec džĕła na hrĕ, kotraž ma so zabĕrać ze žiwjenjom K. A. Kocora a Handrija Zejlerja. Z nowych spisowaćelow, kotřiž po wojnje započachu spiso- waćelić, bu borze wosebje znaty Jurij Brĕzan. Jako zamołwity funkcionar serbskeje młodźiny znaješe dokładnje žiwjenje a problemy serbskeje powojnskeje młodźiny. Wo njej a za nju předewšĕm pisaše swoje basnje a lajske hry. Lajske hry a basnje, kotrež so za rĕčne chory hodźachu, bĕchu tehdy, hdyž njebĕše žaneje serbskeje ćišćernje, jenička možnosć w Ser- bach z literaturu skutkować. Jurij Brĕzan jako jenički so zmuži do najćešich problemow serbskeho wjesneho ludu po wojnje. W nowelach, w romanje a naposled tež w filmowym scenariju zabĕra so Jurij Brĕzan z nowym — demokratiskim žiwjenjom na wsy. Profesor dr. h. c. Ota Wićaz piše w lĕće 1950 w Roz- hledźe wo Jurju Brĕzanu, zo je ,,zbudźer a wĕšćer lĕpšeho přichoda, tołmačer noweho časa“. Richard. Iselt započa jako dwajašĕsćdźesaćlĕtny pisać. Do- kładne znajomstwo serbskeje wsy za čas Wilhelminskeho kejžorstwa a Wajmarskeje republiki a strowa, jednora, ludowa .serbšćina sčinichu R. Iselta spĕšnje k woblubowanemu spiso- waćelej. Serbski wjesny lud jara rady jeho powĕdančka čita,