mogelijk ’t een en ander opmerkten, wat' trouvrens liunne opmerkzaamlieid onmogelijk kon ontgaan, waarover zij zieh, vern onderden zonder het te begrijpen, en waaromtrent ik misschien in de gelegeuheid ben liun iets ter opheldering mede te deelen, ’t welk aangename lierinneriugen wekt, of voor de laatstgenoemden aanleiding kan zijn om er meer genot te smaken dan anders welligt het geval zou zijn. Daarom stel ik mij voor hier juist dätgene, wat niet in het daareven genoemd journaal voorkomt, wat uitvoeriger uit te werken dan ik zulks zoude gedaan hebben wäre ’t al- leen voor mijne eigene herinnering gevreest. Daarin komt namelijk eene gaping van twee dagen voor, met de aanteekening: //Woensdag 15 September ’s morgens te 7 uur van Dresden vertrokken, met het doel om eene excursie van twee dagen te maken in de Sächsische Schweiz.» Ik was namelijk voornemens om, op den avond van den volgenden dag, na onze terugkomst te Dresden, datgene, wat op die twee dagen betrekking had, bij te schrijven, en had daarom niets anders meegenomen dan een klein notitie- boekje, ten einde slechts vlugtig ’t voornaamste op te leekenen. Toen ik terugkwam was dit boekje echter geheel volge- krabbeld, zoodat er geen beginnen aan was om dat onmid- dellijk uit te werken, waarorn ik besloot dit liever later tliuis te doen. Gewoonlijk echter wordt zulk een plan niet spoedig verwezenlijkt, tenzij er bijzondere redenen bestaan om daar gevolg aan te geven. Zoo ook hier; tot ik op het denkbeeid kwam dit gedeelte voor de pers te bewerken, waartoe *t mij niet geheel ongeschikt scheen te zijn.