Ilebraica quae supersunt carmina iu scholis quiim iutcrpreta- ter, sacpeiiunieri) aegre ttili, quod discipulis non essent libri, quales Giaecorum ct Latinorum poetarum liabemus doctorum hominum studiis editos atque perpetna (piam dicunt iuterpreta- tione explanatos. Accedebat, ut qui in accentilms masorethicis dignoscendis minus essent versati, quoniam vocabula uno tenore descripta snnt, iu recitandis illis saepe errarent: iis autem qui veram smgulorum hemisticliiorum sententiam rationemquc cupc- rent perspicere, multo maiores difficuitates existerent co, quod nullo propemodum in siugulis quidem versibus discnmine facto nnpednentur maxune, quominus quae coniungenda, quae sepa.- r anda essent, recte iutelligereut. Denique qui feruntur Y. T. commentarii omnes fere immensum Volumen liabent, eaque pe- cnn.a coustant apud bibliopolas, quae non facile parari potest ab iis, qui in Hehraicis literis studia sua pommt. Cuius rei ut copiam facerem discipulis, oblata hac scribendi opportunitate cariniuum Ilebraicorum qui psalmi vocantur unum et alterum eo quo dm modo cdcnda curavi, quibus deinde, si operae pre- tium fecisse visus fuero, etiam alia addere in animo est. In qua re ita versandom putavi, ut primo docerein, quae de inge- rno poesis Hebraicae omnino scire eorum interesset, tum de psalmis potissimum, de auctoribus, de inscriptionibus horum carminum, de parallelismo membrorum qui dicitur aliisque id ge- nus rebus, ut quaeque memoratu digna visa erit, dicerem. Scr. Zwiccav. Id. Februar.