Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880 - 1885; z přidawkom nadrobneje kharty serbskich Hornich a Delnich Łužic z lěta 1886
— 261 — wosebitu kommissiju wot knjezefstwa pdslanu, kotraz skdrzby wdrne namaka a so wot wobdezowarjow zaplaci, bu postajene, zo ma so zaso w sulach nabozina a t. d. serbski wucic a wot fararja pacerska wucba serbscy podawad, a do jeneje sule bu za nemskeho serbski wuder pdslany. W jenej tych sulow pak so preco hisde serbscy njewuci, dokelz wudef a kantor, runjez je rodzeny Serb z Muzakowskeje strony, preco wudawa, zo serbski njemdze! Tobodla wdn tez, hdyz faraf domack njeje, za njeho na kemsach serbske predowanje njecita, a jako raz serbski wudef ze susodneje wosady wot fararja skazany njebö, dyrbjese gmejnski predstejicer ditad, stoz bd cylej wosad^e za wulki pohörsk. W druhej wosadze namjetowase raz w sulskej radze faraf jako lokalny sulski inspektor, zo by so w jebo sulach, dokelz je za wuderjow jara wobcezno w dwemaj recomaj wucic, jenoz w nemskej reci wucilo. Na to pak kantor postany a praji: „To je prediwo mojemu swedomju, to ja njemözu zamolwic!“ a wu- öese dale kaz prjedy nabozinu serbski. Jedyn mlody faraf, z rodu Serb, prajese raz: „Ja chcu swoju prislusnosc dopjelnic, ale Serbowstwo spdchowad njecbam, to je hluposd!“ Jebo prislusnosd pak je, zo by we swojej serb- skej wosadie köMu njedzelu tez serbski predowal, stoz wdn ani njeöini! 3 ene j wosyrodenej wosadze faraf-zastupnik serbske pacef- ske dieci zapoda nemski rozwudowad; a jako jebo w cyrkwinskej rad^e prosachu, zo by tola serbski wudil, prajese: „Dajce sebi jeno byd, jow so tola wsitko raz sprenemci; tuz je za serbske dfedi wuzitnise, zo bnydom nemski wuknu.“ A tak wudese dale nemski k duchownej skodze swojeje wosad} T ! Z jeneje wosady pisachu: „Mjez Nemcami je tu wjele taj- kich. M tycb, kotriz su za prawo Serbow, nie jenoz banja a wusmesuja, ale tez pola wvsnosde so na nicb prislodzeju. Ja sym to sam nazbonil. Zo by so w suli serbski wudilo, kaz do 1. 1875, knjezefstwo w Ldhnicy a netdisi duchowny njechastaj. Tutön na to dzela, zo by serbsku rdc ze sule a cyrkwje zahnal, dokelz by wdn potom — mjenje dinid mdl! To wotpobladanje je so jemu slacbdilo. Wosada so po duchownym zlozuje a dini, kaz chee tdn mdd. Wudef pak dyrbi so po fararju zlozid.“ Faraf