Bychmy mohli hišće mnoho młodych awtorow mjenować, kotřiž problemy našeho noweho towaršnostneho porjada z wuspĕchom w powĕdančkach a basnjach rozjimuja. Wo- zjewjamy nĕkotre jich literarne wupłody w tutej zbĕrce. Před dokončenjom redakcijskeho dźĕła na tutej zbĕrce, poskići so nam hišće wosebite překwapjenje. Předsyda Domowiny, Kurt Krjenc spisa swoj prĕni roman „Jan u — Roman pytaceho čłowjeka —, w kotrymž rysuje stawizny serbskeho luda po wuswobodźenju wot fašistiskeje kwakle. Je to prĕnje wulke dźĕło tutoho razu w serbskej literaturje. Dalokož smy wobho- njeni, je „Jan“ prĕni dźĕl romanoweho cykla, w kotrymž chce předsyda Domowiny, K. Krjenc, politiske, hospodarske a kul- turne wuwiće serbskeho luda po wojnje předstajeć. Zbĕrce so přida wujimk jako pokazka. Serbske spisowaćelenje wunjese nam po druhej swĕtowej wojnje rjane a bohate wuspĕchi a lubi nam rjeńše a bohatše. Za to smy wosebje dźakowni tež našemu knježerstwu, kotrež wulkomyslnje z pjenježnymi srĕdkami podpĕra naše pismow- stwo a tak zawĕsća dalši rozkćĕw serbskeje literatury. Jemu słuša dźak cyłeho našeho ludu! Wjace by nam mohł dać koždy z nich, njeby-li był poćeženy z dźĕłom jako docent, jako wučer, jako wĕdomostnik. W hodowniku 1954 Lucija Hajnec